Zanger/gitarist Larry Teves aka 'Chickenbone' Slim uit San Diego bracht begin deze maand het album "Damn Good and Ready" uit met twaalf nieuwe originele nummers in een mix van blues, West Coast swing, rockabilly en roots rock. Zijn vijfde carrièrealbum en tweede voor het VizzTone Label Group, staat zoals de voorganger voor een agressief geluid en bekwame songwriting, verder versterkt door een getalenteerde ondersteunende band.

In 2010 nam Teves gitaarlessen bij stadsgenoot, blues/jazz muzikant Robin Henkel. Wanneer Teves voor een publiek gitaar begint te spelen, krijgt hij van John Flynn (The Boogiemen, JinxKing, The Little Kings) de bijnaam 'Chickenbone'. CB Slim speelt elektrische blues en het liefst (zo zegt hij zelf) “op een Telecaster, met een extra dikke hals en versterkt door een vintage amp., die nog ooit in een bioscoop gediend heeft…”. CB Slim backte Tomcat Courtney en was jarenlang bassist bij meerdere bluesbands in de San Diego area als The Mississippi Mudsharks, The Boogiemen en JinxKing. In 2012 begint Chickenbone Slim met een eigen band (verwijzend naar z’n lievelingseten) The Biscuits. De band werd opgericht om iedere week te kunnen optreden op de Tasty Truck Tuesdays (de eetstandjes, die op dinsdagen vaak aan een benzinestation of ergens opgesteld staan). Meer en meer speelt Chickenbone Slim ook in plaatselijke clubs en tijdens lokale festivals in de regio.

Zijn debuutalbum "Gone" verscheen in 2015. Zijn derde studio album, "Sleeper" werd in 2019 opgenomen met Kid Andersen in de beroemde Greaseland Studios, zoals ook de opvolger "Serve It to Me Hot" (2021). En net als deze vorige releases werd "Damn Good and Ready" ook opgenomen en geproduceerd door Kid Andersen in Greaseland Studios in het typisch zonnige San Jose, Californië. Tijdens de opnameweek waren in de stad vele cycloonregens. Het gure weer was misschien een slecht voorteken, maar bij het beluisteren van het album klinkt het alsof heel weinig dingen hun agressieve, 21e-eeuwse rootsmuziekgeluid zouden kunnen belemmeren. Chickenbone Slim en zijn Biscuits, zijn dan ook muzikanten van hoog niveau. De groep bestaat uit 2023 BMA Instrumentalist (gitaar) winnaar Laura Chavez op leadgitaar, Fabulous Thunderbirds-lid Marty Dodson op drums en het 20-jarige wonderkind Justice Guevera op elektrische en stand-up bas. Dus vinden er bijna dezelfde bezetting als op zijn voorganger, alleen bassist Andrew Crane heeft plaats gemaakt voor de jonge Justice Guevara.

Het album opent met "High Ballin' Train", waarin wordt beweerd dat Chickenbone Slim en The Biscuits niet zullen worden gestopt. Een gitaar snijdt door een Delta-bluesachtige riff terwijl de drums doorslaan, we bevinden ons in het hart van wat de Blasters de 'American Music' noemden. Maar het is niet zo eenvoudig om Chickenbone Slim te bestempelen, zoals de vintage jump-swing "Let's Go Lindy" opnieuw getuigt, waarop Chavez zich splitst in solo's om T-Bone Walker en Jimmie Vaughan te evenaren. "Drink Me" blijkt zo’n Texas-shuffle te zijn waarvan het riff grotendeels ontleend is aan het befaamde "I’m A King Bee" van Slim Harpo. Onnodig te zeggen dat Chavez weer fel is. "Rather Be Up" is dan weer meer een countrymelodie in de geest van de Flying Burrito Brothers. Het titelnummer heeft dan weer een riff die verschilt van "Born Under a Bad Sign" van Booker T. Jones en William Bell, waarvan Albert King de standaard heeft gemaakt die we kennen. Elders blinkt de songwriter uit met pittige en slimme teksten, zoals in de afsluiter "I Don't Want to Talk About It", waarvan hij beweert: 'Ik wil er geen 12-delige Hollywood Netflix TV-versie van kijken'. Voor deze afsluitende swingende shuffle vertelt nummer "Deepest Blue" over een verlangende minnaar en beschrijft Chickenbone Slim op "Rock n' Roll Soul", de single van het album, een vrouw die een punkrockvibe heeft, maar vooral de blues in haar hart heeft en de wil om te overleven.

"Damn Good and Ready" heeft een inherent vintage geluid, en hun beslissing om samen te werken met producer Kid Andersen en Greaseland Studio loont wederom. Er is consistentie in het algehele geluid van de groep. Groei vindt plaats met vertrouwdheid, waardoor een verfijnde artistieke visie mogelijk wordt. De songwriting van Chickenbone Slim profiteert van een geweldige ritmesectie en een sensationele leadgitariste. Laura Chavez leende haar vingers aan artiesten als wijlen Candye Kane, Nikki Hill en Vanessa Collier. Dit jaar werd Chavez de eerste vrouw die de prijs voor beste instrumentalist in de categorie gitaar won bij de Blues Music Awards in Memphis. Niet alleen Chavez is een reden om dit nieuwe album van Chickenbone Slim en zijn Biscuits aan te schaffen, dat doet de anderen te kort. Op dit heerlijk verfrissend blues album vol swing, rock’n roll en tekstuele hoogstandjes is het genieten geblazen van alle vier.